Dag 26 San Francisco, Marriott Union Square Hotel on 480 Sutter Street

Vandaag staat op de planning een fietstocht over de Golden Gate Bridge en dan met het pontje terug en nog even wat inkopen doen in San Francisco en in de avond een gezellig afsluitend etentje. We zijn vandaag al vroeg wakker en dan gaat ineens de telefoon van Gerrit. Albert aan de lijn die meldt dat KLM onze vlucht van dinsdag heeft geannuleerd. En ook kort daarna krijgt Gerrit de melding binnen op de app. Enkele alternatieven worden aangeboden. Maandag (1 dag eerder) aan het begin van de middag of aan het eind van de middag een rechtstreekse vlucht, dinsdag een aantal vluchten met Air France met tussenstop in Parijs of donderdag (1 dag later) een rechtstreekse vlucht vanaf San Francisco naar Amsterdam. We overleggen even met iedereen en er wordt het moeilijke besluit genomen om de planning om te gooien en aan het eind van de middag de rechtstreekse vlucht te nemen naar Nederland. Een vlucht van een kleine 11 uur met ook nog eens 9 uur tijdsverschil te overbruggen, 20 uur later Nederlandse tijd landen we dus. We pakken die ochtend snel onze koffers in, regelen taxi’s naar het vliegveld van San Francisco bij de bell boy. En regelen ook dat we op Schiphol een dag eerder worden opgehaald door een taxi en door Frank. Het miezert in San Francisco en omdat we voor 11 uur uitgecheckt zijn, om mogelijk de laatste hotelovernachting terug te kunnen krijgen, hebben we nog tijd om even Down Town San Francisco wat inkopen te doen of wat rond te kijken in de winkels. Rond half 1 moeten we ons melden bij de bell boy die rond 13:45 uur twee taxi’s heeft geregeld naar het vliegveld, rit van 20 minuten. Op het vliegveld aangekomen checken we onze koffers digitaal in en nadat ze gewogen worden zijn we binnen een kwartier in de vertrekhal en moeten we nog even langs de douane. De rij bij de douane duurt langer maar ook dit verloopt zonder al te veel problemen. Achter de douane wordt er nog wat gegeten en bekijken we nog enkele tax free winkels. Rond 15:40 uur checken we in voor de vlucht naar Nederland die rond 16:25 uur vertrekt. Doordat we last minute nog 10 stoelen moesten reserveren, op een vlucht die dezelfde dag ging, hadden Albert en Melissa en de kinderen gelukkig stoelen bij elkaar maar de families Zwaan, De Graaf en Van de Groep zaten allemaal afzonderlijk van elkaar verspreid door het hele vliegtuig. De vlucht ging op tijd vertrekken en na 10 uur films kijken, proberen te slapen, iets te eten, wat te drinken, de beentjes strekken, gesprekken te voeren met de buurman of buurvrouw, geïrriteerd te hebben aan krijsende en tegen je stoel schoppende kinderen, landen we rond 11:25 uur Nederlandse tijd op de polderbaan. En na 10 minuten taxiën staan we aan de gate en kunnen we uit het vliegtuig. Complimenten aan KLM voor de service tijdens de nachtvlucht, aan gratis eten en drinken kwamen we niets te kort tijdens deze nachtvlucht. Omdat de koffers ook allemaal snel waren reden we voor half 1 Schiphol af naar Ongs Darrup.

Weet niet of jullie het met het lezen van deze verslagen hebben beleeft, maar ondanks het droevige bericht van overlijden van de opa van Martijn en het feit dat we een dag eerder uit San Francisco moesten vertrekken, hebben we een fantastische, onvergetelijke vakantie beleefd. Wat is Amerika toch een prachtig land met schitterende natuur en veelal vriendelijke en hartelijke mensen. En ook ik wil iets persoonlijks zeggen tegen mijn reisgezelschap:

Albert: wat heb ik diep respect voor jou. Dat jij met die longziekte zonder 1 wanklank hebt doorstaan. Je oogt wat gehaast en gestresst op de reisdagen en ik geniet als ik die boekhouder zie lopen met die map papieren onder de arm bij het inchecken en omrijdt omdat je je verplicht voelt om uit te checken bij een camping. Je kennis en interesse over Amerika boeide mij, bedankt vriend.

Melissa: een echte Beekhuis. Jij kan veel meer dan je laat zien. Je zorgt goed voor je gezinnetje, je bent op jou manier druk met van alles, kortom je bent een topvrouwtje. Vond het erg dapper dat jij in die camper hebt gereden en hoop en verwacht, ondanks sommige teleurstellingen, dat je enorm hebt genoten.

Deborah: jij bent behoorlijk aan het puberen, afzetten tegen dingen die je niet leuk vindt. Blijf respect houden voor je ouders en help je ouders regelmatig mee met de afwas en met andere dingen, je bent nu 11 dat kan je makkelijk. Je vader en moeder houden heel veel van je en daar kun je best wel iets voor terugdoen ook al vind je het niet altijd even leuk. Kon ook merken dat jij genoot van Amerika met haar zwembaden, kampvuur en marsh mallows eten, M&M shop en andere leuke winkels. Wat me bijblijft is ook New York waarin jij je toch behoorlijk door die vele kilometers lopen hebt heengeslagen. Je bent een toppertje.

Nathan: jij bent de kleine man van het gezelschap. Met je voorkomen trek je de aandacht van vele Amerikanen. Jij doet alles op je eigen manier en als je het niet bevalt dan laat je het iets te nadrukkelijk merken. Zorg dat je altijd met je goede been uit bed stapt en je vriendelijkste gezicht opzet, want dan ben jij om op te vreten. Je moet nog veel leren maar ik denk dat je het beste ontwikkelt als je leert om te gaan met teleurstellingen. Ook aan jou kon ik zien dat je genoot van de zwembaden en bommetjes maken, spelletjes doen (zolang je maar wint), kampvuur en marsh mallows eten. Je bent een prachtig ventje.

Jolanda: had ik al gezegd dat ik van je hou? Jij bent de moeder van het gezelschap, koken, wassen, wekker, de aanjager en onze Ellie Lust. Die Amerikaan verwoorde het prachtig: Hi Princes, welkom to Las Vegas, love your hair. Wat hou ik toch veel van je en wat heb jij ervoor gezorgd dat onze 25 jarige huwelijks reis onvergetelijk is geworden. Hoop dat je ondanks al dat geregel en al die enge kronkelwegen, de nationale parken, je rust hebt gevonden in Amerika en genoten hebt van de prachtige natuur. Wat je zei toen we in de Grand Canyon liepen blijft me altijd bij.

Denise: ook jij hebt een lichaam dat niet te benijden is met je Fibromyalgie. Ook van jou heb ik geen wanklank gehoord ondanks dat het wandelen vermoeiend was zo nu en dan en het bed in de camper niet al te comfortabel. Je blijft maar doorgaan en het maximale te eisen van jezelf en je omgeving. Ook van jou hou ik enorm veel, vergeet dat nooit. Wij lijken qua karakter veel op elkaar en dat botst soms wel eens maar ik ben erg trots op jou. Als Jolanda er even niet is neem jij de moederrol in het gezin naadloos over en daar geniet ik van. Heb gezien dat ook jij enorm hebt genoten van jullie huwelijksreis door Amerika en dat deed mijn vaderhart sneller kloppen.

Rick: jij bent het kortst in ons gezin en toch voelt het erg vertrouwd met jou erbij. Jij helpt ons mee in alles, met rijden, met afkoppelen, met afwassen kortom als we het met elkaar doen dan hebben we allemaal vakantie, is jou motto. Je houdt je prima staande tussen die excentrieke Zwaantjes. Wat mij opvalt is dat je erg geïnteresseerd bent in detailinformatie uit het gezin. Je weet welk merk keuken we hebben, omdat dat ooit een keer gezegd is en je kent elk kenteken van de familie uit je hoofd. Hoop dat je als harde werker ook hebt genoten van je huwelijksreis in Amerika. Het was vaak erg vroeg opstaan om het programma van die dag te kunnen doorlopen en veel ondernemen. Ik heb van jou genoten en heb gemerkt hoeveel je van mijn dochter houdt. Ik ben enorm dankbaar dat je mijn schoonzoon bent en dat je deel uitmaakt van ons gezin. Ik zou je graag een dikke knuffel willen geven.

Naomi: onze denker, onze perfectionist, onze sociaal gevoelige jongste telg uit het gezin. We kunnen je qua denkwijze niet altijd volgen en misschien is dat ook wel een zwanen trek. Je bent erg lief en zorgzaam en staat niet graag op de voorgrond. Heb gemerkt dat je hebt genoten van de vakantie in Amerika, blijf jezelf ontwikkelen en probeer ook af en toe in de spotlights te gaan staan want dat verdien je. Ik hou enorm veel van je en ben trots op je.

Martijn: wat waardeer ik je opgewektheid, je doorzettingsvermogen en je energie (soms iets teveel). Ondanks emotionele tegenslagen probeer je toch het beste ervan te maken en daarmee bepaal je voor een groot deel de sfeer van die dag. Soms ga je in je bewoordingen iets te ver, maar we mogen niet klagen, want …………. we hebben vakantie. Jou energie geeft energie en dat waardeer ik enorm aan jou. Ook voor jou een dikke knuffel.

Poehee, Potdikkie wat een verhalen allemaal, ik vond het leuk om te doen en ondanks dat alles nog een plekkie moet krijgen en dat alle indrukken nog niet verwerkt zijn heb ik een onvoorstelbare, bijzonder geweldige vakantie gehad. Ben dan ook dankbaar dat dit mij allemaal gegeven wordt.

Veel leesplezier en tot een volgende keer misschien,

Gerrit

Dag 25 San Francisco, Marriott Union Square Hotel on 480 Sutter Street

Vandaag hadden we drie dingen op de planning staan. Een bezoek aan Alcatraz, naar Fisherman’s Wharf waar we de zeeleeuwen kunnen zien en Lombard Street. We hadden om 7:45 uur afgesproken in de lobby van het hotel. Toen we beneden waren rond half acht had de familie Hop al wat ontbijt gehaald in de supermarkt aan de overkant. Gerrit en Jolanda volgden snel en van de overige personen ontbrak nog elk spoor. Even later kwamen ook Martijn en Naomi naar beneden en rond 7:40 uur waren ook Rick en Denise in de lobby. En rond 7:45 uur stapten we in 3 taxi’s naar Pier 33. Het mooie aan San Francisco en dit hotel is de vriendelijkheid van de werknemers. De bell boy hield twee taxi’s aan die voor het hotel stonden en de derde taxi werd met het wonderfluitje van de bell boy geroepen. Nog geen minuut later reden er drie taxi’s naar pier 33 een rit van een kwartier. Zo vroeg in de ochtend is het nog rustig in de stad. Eenmaal bij Pier 33 hadden we nog even tijd om rond te kijken. Om 8:15 uur moesten we in de lijn staan van Cruise Alcatraz die om 8:45 uur zou gaan vertrekken. Wij waren dan de eerste die op rock eiland aan zouden komen. Na een boottocht van ongeveer 20 minuten waarbij we de skyline van San Francisco, de Golden Gatebridge en Alcatraz konden fotograferen, kwamen we aan op Alcatraz. We werden toegesproken door een Amerikaan over de regels en vervolgens werden we toegesproken door een nog in leven zijnde ex Alcatraz gedetineerde over zijn ervaringen. Daarna zijn we naar het Theater gelopen voor de film en deden we de audiotour die erg indrukwekkend is en waarbij je een goed beeld krijgt van wat er in die periode is gebeurd in Alcatraz en welke gevangenen hebben geprobeerd te ontsnappen. Na de tour hebben we nog enkele andere dingen bekeken en rond 12:00 uur voeren we terug naar San Francisco. Het was een indrukwekkend bezoek aan Alcatraz. Nadat we weer op Pier 33 aankwamen liepen we 500 meter naar het beroemde Pier 39, Fisherman’s Wharf. Tijdens de wandeling lopen we langs paintbrush - en muziek makende straatartiesten. Eenmaal aangekomen bij Fisherman’s Wharf merkte je hoe immens populair deze pier is. Het was er druk met veel authentieke souvenirs winkels, eetgelegenheden, muziek en een drukte van jewelste. Maar goed je kunt niet naar San Francisco gaan zonder pier 39 te hebben bezocht. Door de drukte worden winkels bekeken en lopen we naar het eind van Pier 39 waar de beroemde Californische zeeleeuwen op drijfvlonders een showtje opvoeren door te zonnen, te stoeien, te plagen en vechten om de mooiste plek op de drijfvlonders. Vele mensen maken foto’s en na een paar uur rondgelopen te hebben, gaan we wat eten en lopen we naar Lombard Street. Onderweg komen we langs het draaipunt van de Cable Cars een attractie op zich hoe de Cable Cars op een draaiconstructie handmatig worden gedraaid. Lombard Street is een prachtige kronkelige weg, waar auto’s moeite hebben de vele bochten te nemen. Wij lopen naar boven op de trappen, maken prachtige foto’s en besluiten daarna naar het hotel te lopen. Daar komen we rond 16:00 uur aan. We besluiten te relaxen en per gezin wat voor onszelf te doen. Morgen hebben we nog een fietstocht over de Golden Bridge op het programma staan.

Tot morgen en veel leesplezier.

Albert, Melissa, Deborah, Nathan, Rick, Denise, Martijn, Naomi, Jolanda en Gerrit

Dag 24 Vertrek Santa Cruz Ranch RV Resort naar Cruise America Newark

Omdat we de kustlijn, Highway 1, willen rijden naar Newark San Francisco, moeten we al vroeg opstaan. Onderweg moeten we ook nog tanken en wellicht willen we ook nog ergens stoppen om foto’s te maken. Dus de afspraak was dat we om 7:45 uur zouden vertrekken. Toen we vroeg die ochtend opstonden bleek het te miezer regenen in Scotts Valley. Rond 8:20 uur reden we de camping af. Om Highway 1 te bereiken moesten we eerst weer terugrijden naar Santa Cruz, normaal een gezellig druk stadje maar door het weer en het vroege uur reden er alleen veel auto’s maar zag het er erg troosteloos uit. Al snel reden we op de weg langs de kust. Grote golven teisterden de kustlijn en er was niet veel te beleven. Op sommige plekken trotseerden die-hard surfers de hoge golven en deiningen. We besloten een parkeerplek aan de kustlijn op te zoeken en hebben daar de harde wind en koude temperaturen doorstaan om wat foto’s te maken. Daarna reden we door naar een plaatsje Pescadero waar we gingen tanken en waar we de Higway 1 verlieten om via kronkelige wegen de snelweg naar San Francisco te bereiken. Eenmaal op de weg werd de lucht onbewolkt en leek het toch nog een mooie dag te worden. Rond 10:45 uur reden we het terrein bij Cruise America op. Daar was het de spullen laden op een trolley en vervolgens de uitcheckinspectie te doen. Daar bleek dat we de propaan niet hadden bijgevuld dus naast het gebruik van de generator moesten we nog 34 dollar aan propaan betalen. Deze werd in mindering gebracht op de borg. Albert kreeg bij het uitchecken nog één nacht camperhuur terug wegens de lekkage problemen. Gerrit was op de parkeerplaats al aangesproken door een meneer die wel taxi’s kon regelen naar ons hotel. Omdat we met 10 personen waren moesten dat 2 taxi’s worden. Gerrit had een vaste prijs afgesproken met de meneer en al snel zaten we in twee taxi’s op weg naar het hotel. Beide taxi’s zetten hun meter aan en Albert had vanaf het begin aangegeven dat het een vaste prijs was en noemde zelfs een lager bedrag dan afgesproken waarop zijn taxichauffeur boos het juiste bedrag noemde. Bij de andere taxi liep de meter gewoon. Deze taxichauffeur besloot eerst te gaan tanken, reed ons vervolgens langs een bank omdat hij aangaf dat zijn credit card apparaat niet functioneerde en reed vervolgens op een sukkeldrafje de stad uit. De meter liep al aardig op en halverwege besloot de taxichauffeur dezelfde lange brug te pakken de andere kant op dan dat we die ochtend met de camper gereden hadden. Hij was een toneelspeler eerste klas, want hij was een ervaren chauffeur en was bang dat met het aantal passagiers, 5 personen en de koffers de banden van zijn auto zouden exploderen als hij te hard reed. Daarom reedt hij overal 10 mile zachter dan was toegestaan. Gerrit pakte google maps erbij en toen bleek dat de pakistaanse taxichauffeur om was gereden. Hij gaf aan dat hij dat deed vanwege het drukke verkeer. Over de brug sloeg hij rechtsaf langs het vliegveld en tijdens de rit naar het vliegveld bleek de ervaren chauffeur moeite te hebben met het instellen van zijn navigatie. Toen Gerrit weer op google maps had gekeken en we een file inreden was dat vanwege een ongeluk die op google stond aangegeven en die vermeden had kunnen worden met een andere route. We kwamen ongeveer 25 minuten later aan bij het hotel, waar we de taxichauffeur die Sutterstreet goed kende, moesten wijzen op het feit welk gebouw ons hotel was. De belboy van het Marriott Union Square hotel kwam al aangelopen om de koffers uit de auto te halen, want onze chauffeur was even een sanitaire stop aan het doen. Dat gaf Gerrit de gelegenheid om het afgesproken bedrag te pakken plus tolgeld voor de brug en een kleine fooi. Toen de chauffeur terug was van het toiletbezoek werd hij boos omdat hij de vergoeding op de meter wilde. Maar toen ik de man vertelde wat ik had afgesproken en hem wees op het feit dat hij twee keer de verkeerde route had genomen droop hij met het geld in de hand af. Eenmaal in het hotel aangekomen bleek het personeel heel vriendelijk en behulpzaam te zijn. Nadat we de koffers op de kamers hadden gezet gingen we San Francisco bekijken. De Bellboy tipte ons de weg naar Chinatown en naar Italiëntown voor het halen van een lunch. We gingen richting Chinatown. Daar waren vele Chinese giftshops en er stond een kerkje die we bezochten. Ook zagen we de beroemde Cable Cars die midden op een kruispunt stil stonden. Later die middag gingen we wat winkelen op en rondom Union Square en rond 18:00 uur zaten we in de Pizza Piraat lekkere pizza’s te eten. Daarna gingen we naar onze hotelkamers. Morgen gaan we al heel vroeg naar Alcatraz dus we moeten vroeg op.

Tot morgen en veel leesplezier.

Albert, Melissa, Deborah, Nathan, Rick, Denise, Martijn, Naomi, Jolanda en Gerrit

Dag 23 Vertrek Yosemite National Park, Campground Upper Pines naar Santa Cruz Ranch RV Resort

Vrijdag 16 augustus 2019

Vandaag waren we zelfs om 8:45 uur vertrokken voor een vier uur durende reis van Yosemite National Park naar Scotts Valley waar ons volgende RV resort is, genaamd Santa Cruz Ranch RV Resort. We moesten Yosemite National Park via dezelfde weg verlaten als we binnen zijn gekomen. Een kronkelige weg door de prachtige natuur van Yosemite. Helaas hebben we geen beren gespot. Eenmaal het park verlaten, komen we weer in vlakke drukke gebieden van Californië. En des te dichter bij de Westkust van Amerika aangekomen komen er meer wolken in de lucht en dat bedekt het uitzicht, waardoor we de zee niet zien. Na een stop onderweg, om wat laatste boodschappen te doen en te lunchen bij de Mac Donalds, rijden we rond 14:30 uur de camping op en doen de laatste was en duiken het zwembad in. Omdat we morgen de camper in moeten leveren in San Francisco ruimen we alvast de koffers in en maken we de camper schoon nadat we hebben gegeten. Rond 21:30 uur zitten we in de recreatieruimte de verhalen te uploaden en onze sociale media te bekijken. Want ondanks dat dit de duurste camping is van de hele vakantie, hebben ze alleen in de recreatieruimte gratis WIFI. Later op de avond gaan we naar bed. Morgen gaan we via de kustlijn rijden naar Newark een voorstadje van San Francisco waar we voor 11 uur de camper in moeten leveren.

Tot morgen en veel leesplezier.

Albert, Melissa, Deborah, Nathan, Rick, Denise, Martijn, Naomi, Jolanda en Gerrit

Dag 22 Yosemite National Park, Campground Upper Pines

Vandaag hebben we afgesproken rond 9 uur de shuttle te nemen naar de Lower Yosemite Fall. Een kleine trail die makkelijk begaanbaar is. Eenmaal in de shuttle bus raken we in gesprek met een Zweedse Amerikaan die naast ons zit en enkele klanken van het Nederlands herkende zonder het te kunnen plaatsen. We geven aan de Lower Fall te gaan bezoeken en bij het uitstappen geeft de man aan dat we zeker naar de waterval moeten opklimmen, omdat daar een poeltje onderaan de waterval zit waar je prachtig uitzicht hebt over het dal. Ook de Amerikanen gisteren gaven aan dat de klim de moeite waard was. We stappen uit in de buurt van de waterval en na een kilometer lopen staan we op een plek waar je de waterval kunt bewonderen vanaf beneden. We maken foto’s en lopen even door naar het punt waar je omhoog kunt klimmen. We komen, volgens goed Amerikaans gebruik een bord tegen die ons wijst op de gevaren van het naar omhoog klimmen. En dat is niet zonder reden. Op soms gladde rotsblokken klimmen we ons een weg naar boven. Halverwege de klim blijft de groep staan omdat het voor sommigen te moeilijk is om dichterbij te komen en we eerst aan de verkeerde kant waren geklommen naar de waterval en niet verder konden. Martijn, Naomi en Gerrit, voorzien van badkleding klommen nu via de andere kant naar de waterval toe. Eerst moesten we over een snelstromend riviertje naar de andere kant en vervolgens klommen we verder omhoog. Niet veel mensen kwamen zo dicht bij de waterval op het moment dat wij aankwamen. We hadden het toch gered en hadden een prachtig uitzicht over het dal en de Lower Yosemite Fall kletterde in een beekje waar een Amerikaan net uit vandaan kwam en ons vertelde dat het kraakheldere water hier 14 graden maximaal was. We besluiten te gaan zwemmen en al snel stonden we in het water en ervoeren we hoe koud het was. Een andere Amerikaan bood ons aan foto’s van ons te maken en even later zwommen we in ijskoud water uit het zicht van de overige familie. Even later hadden meerdere Amerikanen ons voorbeeld gevolgd en werd het drukker. We besloten ons af te drogen en een teken van leven te geven aan de rest van de groep. Toen we de anderen in het vizier hadden, kwam Albert ook naar ons toe geklommen en ook Albert maakte foto’s van de waterval en het meertje. We besloten af te dalen naar de rest en eenmaal bij de groep aangekomen klommen we verder naar beneden. Eenmaal beneden moest Jolanda bijkomen van de afdaling en besloten we terug te gaan naar de bus. Bij het Visitor Center zijn we uitgestapt om het Museum te bezoeken en een film te kijken over de Canyon in het theater. Daarna namen we weer de Shuttle naar Curry Village, vlak bij onze camping. Daar waren winkeltjes, een restaurant, douches en een zwembad. Het zwembad kunnen we zo binnenlopen en het nodigde uit voor een duik. Al snel lagen Naomi, Martijn en Gerrit in het water en even later had iedereen douchespullen en zwemkleding gehaald bij de camper en lagen we allemaal in bad. Omdat iedereen onder de 13 jaar een zwemtest moest afleggen om in het diepe te mogen zwemmen, moesten Deborah en Nathan naar de overkant en weer terug zwemmen om aan te tonen dat ze in het diepe mochten. Beide slaagden met glans en even later lagen en zaten we te chillen aan de rand van het zwembad. Maakten we bommetjes en deden we wie het mooist kon duiken. Daarna gingen we douchen bij het zwembad en gingen we naar de camper om te eten en spelletjes te doen. Buiten de camping was een water vul punt en konden we de wc en vuilwatertank lozen. Daar maakten we dankbaar gebruik van. Rond 22:00 uur moeten we stil zijn op de camping en dus gingen we naar bed. Morgen rijden we naar Santa Cruz een rit van 4 uur waar we de laatste nacht in de camper slapen.

Tot morgen en veel leesplezier.

Albert, Melissa, Deborah, Nathan, Rick, Denise, Martijn, Naomi, Jolanda en Gerrit

Dag 21 Vertrek Sequoia Kings Canyon, Lodgepool campground naar Yosemite National Park

Na een goed ontbijt vertrekken we vanuit Sequoia Kings Canyon naar Yosemite National Park. Zoals we Kings Canyon zijn ingereden moeten we er ook weer uit. Dus weer moeten we ongeveer een uur lang over kronkelige wegen de Canyon uitrijden. Inmiddels is ons motorlampje verdwenen dus de andere brandstof die we de afgelopen dagen hebben getankt doet wonderen. Nadat we Sequoia Kings Canyon uit zijn gereden, wordt het landschap weer vlakker en zijn de wegen weer drukker bezet. Op een bepaald moment komen we op een punt dat de TOMTOM ons langs een afslag leidt die we moeten nemen en Gerrit rijdt dus iets om. Gelukkig is het niet ver tot de eerste afrit en die nemen we om vervolgens weer de volgende aan de andere kant de oprit te pakken en even later zitten we weer op de juiste snelweg richting Yosemite en dat voor nog eens 96 km. In de buurt van Yosemite National Park komen we een benzine station tegen die een prijs geeft van 3 dollar 19 de gallon en spontaan trekt Gerrit aan zijn stuur om te gaan tanken, plassen en even de benen te strekken. Denise, Rick, Naomi en Martijn gaan even naar de Subway een broodje halen en even later rijden we weer een bergachtig landschap binnen genaamd Yosemite National Park in de Sierra Nevada. Een gebied met steile rotsachtige bergen, gletsjers, meren, watervallen en sequoia bomen. Je ziet ook hele gebieden waarbij de sequoia bomen zijn verbrand. Zo kronkelen we door het nationale park heen naar onze camping Upper Pines Campground een natuurcamping zonder faciliteiten of internet, maar wel een gewilde camping. Op een half uur rijden van de camping stoppen we op een plaats waar we de prachtige rotsen en watervallen kunnen vastleggen op camera. Dan rijden we door naar de camping. Van de vriendelijk oude mevrouw geassisteerd door haar echtgenoot die veel weg heeft van Santa Claus worden we gewezen op de beerdreiging en ook hier moeten we net als in sequoia Kings Canyon al ons eten niet in het zicht leggen of laten slingeren. We installeren onze camper vlak bij een toilet gebouwtje, eten wat en gaan dan naar het riviertje naast de camping die zijn oorsprong kent in de Vernal Fall. Een snelstromende rivier waarop je ook kunt raften. Het water is erg koud en ondanks de grote groep hebben we al snel contact met Amerikanen die hier ook aan het kamperen zijn in veelal kleine puptenten, zonder faciliteiten. Na het verkoelende zwemmen eten we wat, praten wat na onder de partytent en wassen ons in de camper een gaan dan naar bed. Morgen gaan we verschillende trails lopen.

Tot morgen en veel leesplezier.

Albert, Melissa, Deborah, Nathan, Rick, Denise, Martijn, Naomi, Jolanda en Gerrit

Dag 20 Vertrek Bakersfield naar Sequoia Kings Canyon, Lodgepool campground

Ook vandaag hebben we afgesproken om 8 uur te vertrekken naar Sequoia Kings Canyon. Een rit van 230 kilometer, ongeveer 3 uur rijden. Maar wij moeten iets omrijden via Fresno. De omgeving is Californië is anders dan de andere staten waar we door heen zijn gereden. Het is platter en drukker bevolkt dan de andere staten. Soms lijkt het platte polderlandschap wat op Nederland. Maar als we afbuigen richting Sequoia Kings Canyon, dan zien we al de bergen opdoemen. En tegen de tijd dat we in de buurt zijn van Kings Canyon rijden we met akelig smalle kronkelwegen naar een hoogte van 7000 feet. Op de bergwanden zien we allemaal indrukwekkende naaldbomen staan. Een prachtig gezicht als je naar buiten kijkt. Voor een enkeling achter in de camper is het bochtenwerk te veel en worden er wellicht enkele schietgebedjes gedaan. Rond 13:00 uur rijden we de camping op. We hebben een mooie plek zonder faciliteiten, maar de Lodgepole is 5 minuten lopen en voorzien van public douches en wc’s.We worden gewezen op het feit dat de afgelopen 7 dagen er 5 keer een beer is gezien op de camping en een ranger vertelt ons wat we moeten doen met het eten, maar ook vooral niet moeten doen. Eten moet binnen in de camper blijven en voor de tenten staat er een voedselbox die afgesloten kan worden. We nemen de shuttle bus naar de reuzensequoia´s en gaan voor de General Sherman Tree, een 2500 jaar oude boom. Maar ook andere mooie bomen worden vastgelegd op camera en na een pittige wandeling omhoog, wachten we op de shuttle bus naar de camping die ons bij het Lodgepole Visitor Center afzet. Daarna chillen we wat bij de camper hebben een Aziatische Amerikaan die zijn vriendin Flower kwijt is, eten wat, drinken wat en Martijn maakt alles gereed voor een kampvuur. We hopen misschien stiekem, op veilige afstand een beer te spotten of een ratelslang die volgens de brochure ook aanwezig zijn in Kings Canyon. De eekhoorntjes en roofvogels hebben we genoeg gezien.

Na het douchen in de Lodge heeft Martijn een kampvuur gemaakt en verhitten we marshmallows boven het kampvuur en zoeken we de veiligheid van de camper op voor een verdiende nachtrust. Morgen gaan we naar Yosemite National Park waar we twee nachten zijn.

Tot morgen en veel leesplezier.

Albert, Melissa, Deborah, Nathan, Rick, Denise, Martijn, Naomi, Jolanda en Gerrit

Dag 19 Reisdag Springdale naar Bakersfield

Vandaag hebben we een lange reis voor de boeg, een afstand van maar liefst 720 kilometer moeten we overbruggen. We proberen te vertrekken rond 8 uur.Omdat we dus de hele dag onderweg zijn valt er niet veel te vertellen, buiten hetgeen we al hebben aangegeven, met betrekking tot de prachtige natuur. We lezen een boekje, kijken een filmpje en na een uur of 4 rijden zien we in de verte Las Vegas midden in de droge woestijn opdoemen. En even later rijden we over de vierbaans snelweg dwars door Las Vegas heen. We passeren, aan de achterkant, het hotel waar we tijdens onze eerste nacht sliepen. Het is erg druk op de snelweg en Rick en Melissa moeten goed opletten omdat auto’s en vrachtwagens links en rechts passeren. Na ongeveer 6 uur rijden, als we Las Vegas achter ons hebben gelaten, rijden we Californië binnen. Dat is goed te merken, het landschap wordt vlakker, de benzine wordt 2x zo duur, maar we moeten tanken, dus dat doen we ook. Nadat we getankt hebben, begint er een lampje te branden op het dashboard van de flamingo camper, namelijk het motor lampje. Het instructieboekje geeft aan dat de motor onderhoud nodig heeft, we waarschijnlijk water in de brandstoftank hebben, of verkeerde brandstof hebben getankt of dat de brandstof tankdop niet goed dicht zit. Na 3 motorcycli moet het over zijn zo geeft het boekje aan. De temperatuur en het oliepeil blijven goed, dus we besluiten verder te rijden in de veronderstelling dat Cruise America de lekkage in de palmbomencamper gaat maken. We stoppen om de te kijken of de brandstoftankdop goed vastzit, tanken nog een keer de camper af en rijden dan door naar Orange Grove Campground & RV in Bakersfield, een camping op onze route zo naast de snelweg. We komen om 16:45 uur aan op de camping en hebben nog een kwartier om in te checken. Het is een grote camping met veel plekken waarvan een kwart nog niet bezet is. Het heeft mooie schone WC’s en douchegelegenheden en ook nog een wasserette. We draaien een wasje en gaan dan naar het zwembad voor een verkoelende duik en omdat we de enige zijn in het zwembad, wordt er eerst gezocht naar de neusklem van Deborah en daarna wordt er een masterclass bommetjes maken in het zwembad gegeven net zolang tot het water bijna uit het zwembad is. Omdat er geen eetgelegenheid is rondom de camping besluiten we de BBQ aan te steken en genieten we bijna allemaal van een lekker stukje vlees en een lekker wit wijntje en likeur 43. Die hebben we gescoord onderweg. Drank (behalve bier) is niet in elke supermarkt te krijgen. Cruise America heeft zich niet gemeld. Morgen gaan we naar Sequoia Kings Canyon waar we Lodgepole Campground hebben geboekt.

Tot morgen en veel leesplezier.

Albert, Melissa, Deborah, Nathan, Rick, Denise, Martijn, Naomi, Jolanda en Gerrit